Module omgaan met probleemgedrag
2.6 Lastig of knap lastig
Er is een verschil tussen lastige en knap lastige scouts. Onder lastige scouts verstaan we scouts die probleem gedrag vertonen en in staat zijn dit te onderdrukken. Het word echter knap lastig wanneer een scout reageert vanuit een prikkel die niet te onderdrukken is. Dit gedrag is niet veranderen of duurt vele malen langer om te veranderen. Vaak willen deze knap lastige scouts het wel veranderen, maar lopen ze daarbij tegen zichzelf aan. Voor deze scouts is de situatie vaak net zo frustrerend als voor de leiding.
Wanneer een scout bijvoorbeeld ADHD heeft kan dit knap lastig zijn. Helemaal wanneer de scout met ADHD voor de 10de of 15de keer dezelfde klacht krijgen en het niet konden tegen gaan. Als leiding helpt het al een heleboel wanneer je snapt wat bijvoorbeeld ADHD inhoud en en betekend voor degene met ADHD.
Meer informatie over:
De symptomen in de praktijk
Deze symptomen maken het soms onmogelijk voor een scout om te voldoen aan de verwachting die er ligt.
Stel je voor dat je ADHD hebt en je bent op kamp. Tijdens het eten vertelt je PL dat jouw taak vandaag is om water te halen en de tent schoon te vegen. Met je beste bedoelingen loop je met de Jerrycan naar voren om daar water te halen. Onderweg zie je een pionier paal die nog terug gebracht moet worden. Deze pak je op en je brengt die naar voren naar het pionierhok. Daar zie je een karretje en je bedenkt je dat die wel handig is om morgen de palen mee terug te brengen dus je pakt de kar en loopt terug naar het terrein. Trots vertel je dat je de paal heb opgeruimd en de kar alvast geregeld hebt. Waarop je PL boos antwoord “Maar het is jouw taak om water te halen, waar is de Jerrycan”
Als leiding helpt het om één boodschap te geven, en om eventueel bij uitleggen deze scout even apart te nemen, of na de uitleg om te controleren of alles is binnen gekomen. Eén op één uitleg werkt vaak beter. In de groep zijn teveel prikkels.
Juist met Knap lastige scouts is een goede communicatie met ouders nodig. Zij hebben ervaring en kunnen je wat handvatten aanreiken. Ook een gesprek waarbij je actief luistert kan je helpen uit te zoeken welke symptomen ervoor zorgen dat de scout niet in staat is aan de verwachtingen te voldoen. Probeer hier creatieve oplossingen voor te vinden en zoek, wanneer dat niet lukt hulp, bij de ouders of de groepsbegeleidster.
Ook hierin zijn de stappen van gespreksvoering die in 2.5 genoemd staan van toepassing. Het is echter zo dat in dit geval je niet moet verwachtten dat de scout het gaat kunnen om zich niet af te laten leiden. Deze verwachting zal wellicht nooit waargemaakt worden. Het is nu de insteek een manier te vinden die voor iedereen kan werken.