In de zomer worden er geen opkomsten gedraaid. Sterker nog, na het zomerkamp doet iedereen alsof Scouting niet bestaat. De stapel Scouting-papierwerk groeit bij menigeen uit tot een nieuwe diersoort en beslissingen over waar je naar toe wilt overvliegen dienen bij voorkeur zo laat mogelijk te worden genomen. Twee jaar geleden besloot Rob op de ochtend zelf nog dat hij toch wel naar de Etak ging overvliegen, ook al had hij dispensatie. Gelukkig was het dit jaar minder heftig, maar om meer dan een week van te voren een complete lijst te hebben moet je toch wel de halve groep stalken. Marcel de Groof heeft deze taak uitstekend volbracht.

Aan het eind van de zomer ontwaakt iedereen uit zijn sluimerstand en begint weer aan Scouting te denken. Scouting blijkt toch wel weer leuk. Voor de meesten, dan. Achttien mensen hebben ons verlaten. De Wilde Vaart is gehalveerd en bij de DWEK-speltakken is er ook weer ruimte. Deze uitstroom moet wel een beetje gerelativeerd worden, bijvoorbeeld door te noemen dat we dit jaar 39 nieuwe leden erbij hebben gekregen.

Gelukkig gingen er ook veel mensen overvliegen. Het overvliegen is toch weer een opening van het seizoen, ook al was er geen waterbak bij. Sommige mensen vinden dat jammer, anderen maakt het niet zoveel uit: "Ik denk niet dat ik daar een mening over heb", aldus Marijn.

Het ontbreken van de waterbak gaf me wel een veiliger gevoel. De waterbak is een bak met water en een balk/touw er over. De overvliegers moesten daar over heen, waarbij er natuurlijk flink aan de balk of het touw geschud werd, in de hoop dat de ongelukkige overvlieger er af zou vallen. Dit werd nogal eens overdreven en dit loopt niet altijd goed af. Laat je los op een ongelukkig moment, dan lig je niet in de waterbak maar erbuiten of op de rand.

In plaats daarvan was er dit jaar een kabelbaan. Ook een heikel puntje wat betreft veiligheid, omdat er in het verleden nogal eens iemand vanaf gevallen is. Gelukkig hadden ze dit jaar een tuigje om de veiligheid iets te verhogen. Niemand is heftig verongelukt, behalve de twee bomen waaraan de kabelbaan bevestigd is.

Aan het begin van het nieuwe seizoen gaan Scouts plotseling ook weer met elkaar communiceren. Was er maanden niets dan doodse stilte te horen in de wandelgangen, nu beginnen er weer geruchten de ronde te gaan. Waar niemand elkaar nog wat te melden had de vorige vergadering, duurt een teamleidersoverleg nu vier uur. Om de volgende dag nog even een bosraad te doen.

Al dit gepraat werpt wel degelijk vruchten af: we gaan het opruimen en schoonmaken nu voor de laatste keer tenslotte eens een keertje echt goed en grondig aan pakken. Het betegelen van een gebied rond het clubhuis zal nu echt worden opgepakt. Er zal nu echt een goede groepswebsite komen en er komt nu echt een nieuw dak op de Stormring.

De makkelijke klussen zijn allemaal af. Dat heeft als nadeel dat de moeilijke klussen over blijven. Moeilijke klussen kan je niet in je eentje doen, daarvoor moet je samenwerken en communiceren. En dat is misschien wel de moeilijkste klus van allemaal.